روان درمانی پویشی فشرده و کوتاه مدت(ISTDP) جزو درمانهای پویشی/تجربه ای است.

این رویکرد درمانی پویشی، یعنی مبتنی بر روانکاوی است. و تجربه ای است به این معنا که درمانجو در اتاق درمان به صورت کاملا عملی متوجه علت مشکلاتش شده و یاد  می گیرد که چگونه این مشکلات را حل کند.

 در جلسه روان درمانی ISTDP درمانگر و درمانجو بر انجام تکلیف درمانی (کاوش احساساتی که زیربنای اضطراب و عادت های زیان آور درمانجو هستند ) متمرکز می شوند.

 در بیمارانی که شدت اضطراب آنها بالا است(اختلال حمله وحشتزدگی یا پانیک، بیقراری، گیجی ومنگی،  تپش قلب، انواع اختلالات روان تنی مانند مشکلات گوارشی، یبوست، اسهال، سوزش و درد معده، رفلکس مری، حالت تهوع، میگرن، سرگیجه،  سردرد تنشی) تمرکز جلسات بر تنظیم اضطراب  می باشد.

 

روان درمانی با رویکرد ISTDP چه چیزی نیست؟

1-    جلسه مشاوره نیست.

2-    مبتنی بر ارایه راهکار نیست.

3-    درمان مبتنی بر تکلیف نیست.

در این رویکرد درمانگر باید به به حرکات چهره و زبان بدن مراجع توجه داشته باشد(جهت تنظیم اضطراب و شناسایی عادت ها و..) لذا نمی توان به صورت تماس تلفنی جلسات را برگزار کرد و جلسات آنلاین فقط به صورت تماس تصویری برگزار می شود.

معمولا تعداد جلسات یک بار در هفته و حداقل به مدت 1 ساعت  می باشد. ولی با توجه به تشخیص درمانگر می توان تعداد جلسات  بیشتر و مدت زمان بیشتری(تا 4 ساعت) برای هر جلسه در نظر گرفت.

ISTDP برای درمان چه اختلالاتی مفید است؟

با توجه به اینکه علت اصلی بیشتر اختلالات جسمی و روانی،  اضطراب می باشد و با توجه به اینکه تمرکز اصلی این رویکرد  بر تنظیم اضطراب  مراجع می باشد این روش در درمان طیف

 وسیعی از اختلالات  به خصوص اختلالات روان تنی(سایکوسوماتیک) مورد استفاده قرار می گیرد. این اختلالات شامل موارد زیر می باشد:

 سردرد تنشی

 میگرن

سرگیجه

یبوست

 اسهال

 رفلکس معده و مری

انواع دردهای عضلانی مانند کمردرد، درد گردن

مشکلات حافظه

حواسپرتی

افسردگی

خجالتی بودن و کمرویی

نشخوار فکری

پانیک

ترس های مرضی(فوبیا)

اختلالات شخصیت

عدم کنترل خشم و پرخاشگری

مشکلات و اختلالات جنسی

مشکلات خواب

مشکلات پوستی